Po raz pierwszy parę kilometrów za Agadirem temperatura przebiła 20 stopni.
Tak się tym podjaraliśmy że zaczęliśmy planować nocleg na dziko gdzieś na wybrzeżu.

Pora zacząć się wreszcie rozbierać

W tym celu chcieliśmy nabrać wody do specjalnego zbiornika na dachu, który oczywiście Nasze auto posiadało. Woda nalana i co ... no i zaczęło kapać ze zbiornika. W tym miejscu chcemy serdecznie pozdrowić firmę wyprawy 4x4 z Modlińskiej w Warszawie, która mieni się być wielce profesjonalną firmą, specjalizującą się w "szykowaniu" samochodów na podobne wyjazdy. Gdyby Panowie po zamontowaniu nalali chociaż litr wody to by wiedzieli, że z końcówki kapie woda, bo źle została zamontowana. Sami to poprawialiśmy ale takie sytuacje nieco irytują. Bo do brania kasy byli pierwsi, a ponieważ był mróz my ich pracy w Polsce już sprawdzić nie mogliśmy.

Ok 100 km na południe od Agadiru zaczynają się niesamowite, księżycowe krajobrazy. Ruch coraz mniejszy, droga coraz węższa i gorsza, a słońce coraz mocniejsze.
Im bliżej Sahary Zachodniej tym więcej marokańskich flag na każdym rogu.

Gdzieś na Saharze Zachodniej

Z każdym przejechanym kilometrem jest taniej, bo rząd marokański zachęca podatkami i dopłatami do wielu rzeczy żeby tylko napędzić osadnictwo w tych rejonach. Nie ma to jak zająć sporne terytorium Sahary Zachodniej przez zasiedzenie.

Coraz częściej zatrzymują nas kontrole, wystarczy dać im xero paszportu i sprawa staje się rozwiązana.

Pomimo że sobie naprawiliśmy zbiornik to jednak mieszkamy w hotelu nad samym oceanem w miejscowości El Quatia.

Cenowo jest tutaj nieustająca promocja, a jak cenę podzieli się na 3 osoby to wszystko staje się śmiesznie tanie. Połaziliśmy po pchlim targu, ale towary tam oferowane delikatnie mówiąc czasy świetności miały już za sobą.

Wieczorkiem tradycyjnie Maciek wyciągnął z torby małe co nieco, co spożyliśmy w celach profilaktycznych :)

Poniosłem pierwszą stratę, wyjeżdżając z Marakeszu zapomniałem przymocować świeżo upraną koszulkę, która gdzieś w mieście mi odfrunęła. Uczciwy znalazca proszony jest o jej zwrot, taka szara z długim rękawem :)

widoczna na zdjęciu na kufrze jak wyjeżdżamy z hotelu

Maciek krzyczy z łazienki że własnie puścili ciepłą wodę więc trzeba się spieszyć z pisaniem.     

Widać zmianę w ludziach, to tereny rzadko odwiedzane przez turystów więc uprzejmość tutejszych ludzi nie oznacza już wyciągania drugiej łapy po pieniądze. Ludzie są bardzo uprzejmi, trochę to nawet niebezpieczne żeby z motocykla wszystkim odmachiwać.

Każdy pokój trzeba najpierw przemeblować

a potem napełnić brzuchy

Od mieszkańca usłyszeliśmy dobrą radę aby zaopatrzyć się w papierosy, którymi podobno bardzo łatwo utorować sobie drogę na kolejnych granicach. Może to i dobry pomysł bo z racji na niskawe ceny trochę marokańskiej kasy nam zostało i nie było pomysłu co z nią zrobić.

Spotkany Niemiec wyznał że przed nami najbardziej nudny odcinek do granicy z Mauretanią, podobno nie ma nic. Po prawej ocean, po lewej piach z kamieniami. No cóż zobaczymy...

Pozdrawiamy wszystkich kibiców i dziękujemy za życzenia.