A zatem w drogę...

Wg napotkanych wczoraj Niemców dzisiejsza droga miała być totalnie nudna i bezpłciowa. Tymczasem wybrzeże Sahary Zachodniej to niesamowite klify, podmyte przez wodę. Człowiek ma wrażenie, że wisi w powietrzu. Widoki po prostu nieziemskie.

Potem pojawiły się pierwsze piaszczyste wydmy, policja nękająca ciągłymi radarami gdzieś zniknęła.

W słuchawkach kasku poszedł ZZTop, potem dobry polski Rock, można było poczuć się jako człowiek beztroski. Jedynie Panamerykańska droga w Argentynie i Chile może porównywać się klimatem do Sahary. Route 66 nawet się nie umywa.

Wszelkie podobieństwo przypadkowe

No co jest Panowie? Gazu i dzida...

 
Właściwie jedyną kwestią było ile jechać: stówę, sto pięćdziesiąt a może dwieście J. Gdyby nie kask można by powiedzieć że tylko wiatr szumiał we włosach.

A miało już ich nie być!!!

Piękne jest takie życie, ech… Nie mogliśmy się powstrzymać i musieliśmy skręcić na wydmy. Ja dopiero się uczę jeździć po piachu więc sport mocno jeszcze kaleczę, za to auto pokonywało piach bez problemu.

Ciepło..

coraz cieplej

W głowie mogło się zakręcić

Można wreszcie coś wysuszyć

Po prostu sielanka :)

Coś tam zaskrzypiało ...

Słoneczko grzało pięknie.

Dokąd i skąd oni idą. Najbliższa osada ponad 100km w każdą stronę ?!!

A zatem postanowione, dzisiaj  żaden hotel, tylko natura w najczystszej postaci. Niestety ze zbliżaniem się zmroku zniknął piasek i pojawiły się kamienie. Dodatkowo pojawił się problem nadmiaru marokańskiej gotówki (oby tylko takie problemy mieć w życiu J) i jednak stwierdziliśmy że pojedziemy do hotelu. Ale … mijały kilometry ani żywego ducha wokół, na lewo kamienie, na prawo kamienie, czasem łażące po ulicy wielbłądy. Wszystko to spowodowało że podjęliśmy decyzję o bezwzględnym  noclegu przed 18tą. Miało być miasteczko (wg mapy) ale była tylko jakaś opuszczona stacja benzynowa. Zaczęło wyglądać nieciekawie, nagle pojawiła się dziura pomiędzy kamieniami prowadząca w stronę oceanu.

I to był strzał w 10tkę. Nocujemy nad samym klifem, nad głową tysiące gwiazd, na lewo szumiący ocean a w oddali światła miasta, które nam się nie pojawiało.

Widać odległości podane na mapie mają się nijak do rzeczywistości. Ale nie żałujemy, miejsce super. Chłopaki oczywiście w aucie mają krzesełka, stolik. Woda w zbiorniku na dachu pięknie się zagrzała więc prysznic pierwsza klasa.

Nie bardzo tylko wiem dlaczego chłopaki cisną się w samochodzie zamiast sobie rozbić namiot. Jest tam wprawdzie takie zrobione przez Maćka łóżko, ale w namiocie jest więcej przestrzeni, no i ten zapach i szum oceanu. Trochę zaczęło wiać i zrobiło się zimno, z pisaniem trzeba się było przenieść do namiotu bo ręce marzły.

Wokół rośnie mnóstwo roślin, wyglądem przypominają rozgwiazdy, jak się na nie nadepnie to leje się z nich woda i ma się wrażenie wdepnięcia w ….

Poza tym przybłąkało się trochę latających i skaczących mieszkańców tego regionu, niektórzy z nich wyglądają nieco odrażająco.

Poza tym to chyba był najlepszy dzień z wyjazdu, natura w najczystszej postaci, o to przecież w końcu chodziło

Pozdrawiamy wszystkich.

PS

Powinien być Internet, bo kupiliśmy sobie kartę marokańską, ale tutaj jest takie bezludzie, że zasięgu też nie ma. Jutro wyślemy z drobi, zdjęcia pewnie dopiero z jakiegoś hotelu.

To ja idę spać. Dobranoc !

PS2

Wysyłamy z pogranicza z Mauretanią. Noc okazała się jednak straszna. Rozpętał się straszny wiatr, z namiotem mało nie odleciałem do Oceanu. Nie dało się spać bo taki huk był. No to w drogę...