Bo ufundowali ze 150 km nówki drogi o czym stosowna tablica informowała.
 

Po noclegu we wczorajszym hotelu, który nie był przybytkiem najwyższej klasy:

i czasami ciężko było cokolwiek znaleźć bo żarówka miała chyba z 5 Watów

I wyglądało, że będzie sielanka
 
 
ale po 150 km droga zniknęła a dokładniej rozpoczął się plac budowy kolejnego odcinka do miasta Sumbawanga. No cóż a dla nas mały koszmarek. Bo jak droga jest budowana to są objazdy a jak się buduje na raz 90 km to jest 90km objazdu po czymś co drogę przypomina. Wszystko z piachu i czerwonego kurzu, a jak jeszcze ciężarówka Cię wymija to trzeba się na chwilę zatrzymać bo świata nie widać. Ostatnią stówkę zrobiliśmy zatem w 2.5h. Odcinek niby bez takich dołów jak wczoraj ale za to z niekończącą się tarką i kamieniami.

Jak dojechaliśmy do Sumbawangi na śniadanie to ręką jeszcze ruszać dałem rady. My jedliśmy a dzieciaki obserwowały

Potem była operacja zakupu karty SIM. Czynność wydaje się dosyć prosta ale w Tanzanii wszystko jest skomplikowane, Zajęło to dobrą godzinę, więc w międzyczasie powstała mała seria fotograficzna pt. ulice Sumbawangi

Potem zostało  250 km do Mpandy i znowu plac budowy przez 100km potem odcinek starej drogi, taki że nawet się dało jechać 60km/h, ale potem wjechaliśmy na teren Parku Narodowego i znowu koszmar, było wszystko. Odcinek jak w Angoli czyli tłuczeń (tylko tak z 5 razy większy jak u Nas) rzucony na drogę aż samochody udepczą, przy okazji połowa z nich zapłaci za to rozerwaną oponą. Więc tych kilka kilometrów pokonuje się z prędkością 10 km/h. Potem był piach po kostki, kamulce, potem piach z kamulcami i niekończąca się tarka. Masakra to to chyba mało powiedziane. Dojechać dojechaliśmy, ale prawa dłoń nie mogła widelca w knajpie utrzymać. Po drodze były jeszcze śmieszne napisy w Parku żeby nie przekraczać prędkości powyżej 50, mi się udało rozpędzić do 25. W samym parku dodatkowo trzeba było uciekać przed rojami, dziwnych i gryzących much, brr…

Mieszkamy w najbardziej luksusowym hotelu w mieście, razem z budowniczymi drogi rodem z Chin. Może tak im coś wspomnę co myślę i ich sposobie budowy dróg. Jest woda ale za to nie było światła, bo do tego muszą być żarówki. W końcu koleś chyba komuś wykręcił bo przyniósł jakieś do Nas i zrobiło się miło. Przy okazji mieliśmy spięcie z jakimś kolesiem, który okazał się funkcjonariuszem służb imigracyjnych.

To będzie krótki wpis bo prawa ręka prawię pęka. Wiadomość dobra jest taka że może jutro uda się dotrzeć do Burundi i powinno być już OK bo do asfaltu od granicy jest kilka kilometrów. A do granicy błahostka tylko jakieś 250 km bezdroży. Oj będzie ciężko. Dużo słyszałem o drogach w Kongach, Kamerunie, ale powiem szczerze że to co jest w Tanzanii może swobodnie się równać do najlepszych.

Było ciężko :)

W hotelu jest knajpa na świeżym powietrzu i fajnie, tylko że w knajpie gra kapela więc w pokoju nie słychać nawet własnych myśli. Masakra.

Więcej będzie jak wróci pełna władza w prawej dłoni 

Wiadomość dla Zbycha: nadal szukają Twojej kamery :)

Dystans: 460 km. Total: 6 441km.